locatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  locatief    (hulp, bestand)
• IPA: /loka'tif/, /lokatif/

Woordafbreking

• lo·ca·tief

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van locatie met het achtervoegsel -ief

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	locatief	locatieven
verkleinwoord	locatiefje	locatiefjes

Zelfstandig naamwoord

locatief m

1. (taalkunde) de naamval die een betrekking van plaats aanduidt

   • In die zin dient een locatief gebruikt te worden. 

Vertalingen

    1. de naamval die een betrekking van plaats aanduidt   

Kasjoebisch: lokatiw (csb) m, môlnik (csb) m Oekraïens: місцевий відмінок (uk) m

Pools: miejscownik (pl) m

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.