uitwijken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitwijken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·wij·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  uit bw  en  wijken ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitwijken	week uit	uitgeweken
klasse 1	volledig

Werkwoord

uitwijken

1. ergatief van richting veranderen om een obstakel te vermijden

   • De automobilist was plotseling uitgeweken om een botsing met een overstekende ree te vermijden. 
   • Maar er lagen nogal wat versperringen en tijdens het rennen had hij naar rechts moeten uitwijken. In het begin had hij de lijn gevolgd die door de luitenant was uitgezet, maar met die fluitende kogels en granaten ga je uiteraard zigzaggen.  

2. ergatief naar een ander land vluchten, veelal om politieke redenen

   • Zij waren naar het buurland uitgeweken. 

3. (in België) emigreren; ook verhuizen naar een ander landsgedeelte in België

Synoniemen

• [1] opzijgaan

Afgeleide begrippen

• uitwijkmogelijkheid

Vertalingen

    1. van richting veranderen om een obstakel te vermijden   

Duits: ausweichen (de)

    2. naar een ander land vluchten, veelal om politieke redenen   

Duits: emigrieren (de), flüchten (de)

    3. (in België) emigreren; ook verhuizen naar een ander landsgedeelte in België   

Duits: auswandern (de), emigrieren (de), in einen anderen belgischen Landesteil umziehen (de)

Gangbaarheid

• Het woord uitwijken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitwijken" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.