oppleuren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  oppleuren    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔplørə(n)/

Woordafbreking

• op·pleu·ren

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op bw  en  pleuren ww , ook op te vatten als samenstellende afleiding van op (bijwoord), pleuris en met het achtervoegsel -en zoals optiefen van tyfus

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
oppleuren	pleurde op	opgepleurd
zwak -d	volledig

Werkwoord

oppleuren

1. onovergankelijk (informeel) vertrekken, weggaan (van iemand die men negatief beoordeelt)

   • Zo zal tegenwoordig niemand meer zeggen dat een Italian-American moet ‘oppleuren naar Italië’ als hij de wet overtreedt. Ook de suggestie dat namen als De Niro en Guiliani geen Amerikaanse namen zouden zijn, zal iedereen tegenwoordig absurd vinden. Terwijl het idee dat Özdil een Nederlandse naam zou kunnen zijn, als lachwekkend wordt beschouwd.  
   • Sommigen hebben dan de neiging om te zeggen: laat al die buitenlanders oppleuren. 

Synoniemen

• opdonderen
• ophoepelen
• oprotten
• oplazeren
• opsodemieteren
• optiefen
• opkankeren

Gangbaarheid

• Het woord oppleuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.