enharmonie
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: enharmonie (hulp, bestand)
Woordafbreking
- en·har·mo·nie
Woordherkomst en -opbouw
- Via het Latijnse “enharmonicus” uit het Grieks “enarmonikos” (in harmonie)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | enharmonie | - |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de enharmonie v
- (muziek) het kunnen wisselen van aanduiding van (nagenoeg gelijke) neventonen, die van verschillende stamtonen zijn afgeleid. Bij de gelijkzwevende stemming zijn alle toonafstanden vereffend en kunnen alle tonen anders worden benoemd.
- Door de gelijkzwevende stemming en de enharmonie komt de toonaard “Deses” met twaalf mollen, geheel overeen met “C-groot”, die geen enkel kruis of mol als voorteken heeft.
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen
1. enharmonie
Gangbaarheid
- Het woord 'enharmonie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.