declarant

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  declarant    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• de·cla·rant

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘hij die declareert’ voor het eerst aangetroffen in 1884
• Naamwoord van handeling van declareren met het achtervoegsel -ant

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	declarant	declaranten
verkleinwoord	declarantje	declarantjes

Zelfstandig naamwoord

de declarant m

1. iemand die iets declareert
2. iemand die iets verklaart
3. (beroep) , iemand die de in- en uitklaring verzorgt
4. (juridisch) rekenplichtige

Verwante begrippen

• declarante v

Vertalingen

    1. iemand die iets declareert   

Duits: Deklarant (de) m Engels: declarant (en)

Frans: déclarant (fr) m, déclarante (fr) v Spaans: declarante (es) m v

Gangbaarheid

• Het woord declarant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "declarant" herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
82 %	van de Vlamingen.

Engels

enkelvoud	meervoud
declarant	declarants

Zelfstandig naamwoord

declarant

1. declarant, iemand die iets declareert
2. iemand die iets aangeeft bij de douane