unificeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  unificeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uni·fi·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse unifier of het Latijnse unificare (met het voorvoegsel uni- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
unificeren	unificeerde	geünificeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

unificeren

1. overgankelijk tot een eenheid maken

Afgeleide begrippen

• unificatie

Vertalingen

    1.   

Frans: unifier (fr)

Gangbaarheid

• Het woord unificeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'unificeren' herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.