ringel-s

Nederlands

Een ringel-s in het lettertype Lucida Sans.

Uitspraak

• Geluid:  ringel-s    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌriŋəlˈɛs / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• rin·gel-s

Woordherkomst en -opbouw

• van Duitse spreektaal  Ringel-S zn , dat in die taal eigenlijk op een ander letterteken betrekking heeft

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ringel-s	ringel-s'en
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de ringel-s v / m

1. (typografie) ß, letterteken dat in het Duits wordt gebruikt voor een scherpe s-klank na een lange klinker

   ▸ Het verdwijnen van de ringel-s, vindt menigeen helemaal een gruwel, omdat tal van woorden dan drie s-en krijgen zoals Nussschale.

Opmerkingen

• in de benaming van letters wordt meestal de hoofdletter gebruikt, maar omdat dit teken geen zelfstandige plaats in het alfabet heeft en alleen aan het eind van een woord (dus nooit als hoofdletter) voorkomt, krijgt "ringel-s" de voorkeur boven "ringel-S".
• De meest gangbare Duitse benaming voor dit teken is Eszett, omdat het typografisch wordt opgevat als een ligatuur van een S en een Z.
• In Zwitserland wordt de betreffende klank met "ss" weergegeven.
• Dit teken wordt vaak verward met de bèta (β) uit het Griekse alfabet.

Gangbaarheid

• Het woord 'ringel-s' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.