renunciatie
Uiterlijk
- Geluid: renunciatie (hulp, bestand)
- re·nun·ci·a·tie
- uit het Frans
- Naamwoord van handeling van renunciëren met het achtervoegsel -atie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | renunciatie | renunciaties |
verkleinwoord |
- onthouding van lichamelijke genoegens
- afstand doen van rechten, met name van een erfenis
- [1] verzaking, versterving
- [2] verwerping
- Het woord renunciatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "renunciatie" herkend door:
43 % | van de Nederlanders; |
54 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be