Naar inhoud springen

ontkiemen

Uit WikiWoordenboek
  • ont·kie·men
  • Afgeleid van kiem met het voorvoegsel ont-
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
ontkiemen
ontkiemde
ontkiemd
zwak -d volledig

ontkiemen

  1. ergatief (plantkunde) een proces ondergaan waarbij uit een zaadje een kiemplant ontspruit
    • Het graszaad was al ontkiemd en begon dankzij de zachte regen en de warme temperatuur snel te groeien. 
     Het regent in de Mojave zo zelden dat de slapende zaden soms pas na een aantal jaar ontkiemen.[1]
100 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[2]
  1. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers op Wikipedia
  2. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be