lyve
Uiterlijk
- ly·ve
- Afkomstig uit het Deens.
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| lyve |
lyver |
løy |
løyet |
| Klasse 2 sterk | |||
lyve
- beliegen, liegen
- «Hun løy meg rett opp i ansiktet.»
- Ze beloog mij onbeschroomd.
- «Hun løy meg rett opp i ansiktet.»
- een foute bild van de realiteit geven
- «Speilet lyger ikke.»
- De spiegel liegt niet.
- «Speilet lyger ikke.»
- [1-2]: juge
- [2]: narre
- Språknytt 1/2009, 10. mars 2009 (op Noors)