Naar inhoud springen

koddig

Uit WikiWoordenboek
  • kod·dig
  • In de betekenis van ‘grappig’ voor het eerst aangetroffen in 1588 [1]
  • Afgeleid van kodde met het achtervoegsel -ig.
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen koddigkoddigerkoddigst
verbogen koddigekoddigerekoddigste
partitief koddigskoddigers-

koddig

  1. grappig, lachwekkend
    • De kleuter maakte een koddige indruk. 
89 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.[2]

koddig

  1. koddig
    «Muisvoëls is besonders, koddig en sosiaal.[1]»
    Muisvogels zijn bijzonder, koddig en sociaal.