grof

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  grof    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /χrɔf/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ɣrɔf/

Woordafbreking

• grof

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘groot, ruw’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	grof	grover	grofst
verbogen	grove	grovere	grofste
partitief	grofs	grovers	-

Bijvoeglijk naamwoord

grof

1. fors.

   • Er werd grof geschut gebruikt. 

   ▸ Ondanks alle waarschuwingen van Mutti om geen schandaal te veroorzaken bij de diploma-uitreiking was ze er toch buitengewoon goed in geslaagd, ze had een gecommitteerde op de grofst mogelijke manier beledigd door hem zowel een idioot als een nazi te noemen en kreeg komisch genoeg als straf een lager cijfer voor Duits.

2. ruw van makelij

   • Hij bezat alleen grof aardewerk. 

3. onbeschaafd.

   • Hij sloeg de hele tijd grove taal uit. 

   ▸ Met een zwaar Israëlisch accent waren al zijn grappen bezaaid met grove straattaal.

4. buitengewoon groot of veel

   • Ik verdien grof geld sinds de start van dat project. 

Antoniemen

• [2]: fijn

Hyponiemen

• overgrof

Afgeleide begrippen

   

grofachtig grofboon grofbotter grofdraads grofdradig grofgebekt grofgebouwd grofgekarteld grofgespierd grofgezaagd grofgrein grofheid grofkorrelig grofmazig grofmeel grofschilder grofsmederij grofsmid grofstoffelijk grofte groftiend grofvuil grofweg grofwerk grofwerker grofwild grofzand grofzee grofzinnelijk grovelijk

Gangbaarheid

• Het woord grof staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "grof" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.