defendere

Latijn

Uitspraak

• IPA: /deːˈfɛn.dɛ.rɛ/

Woordafbreking

• de·fen·de·re

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid met het voorvoegsel de- van een oude vorm *fendere die ook in offendere terug te vinden is

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
dēfendere	dēfendō	dēfendī	dēfēnsum
derde vervoeging	volledig

Werkwoord

dēfendere

1. actief infinitief praesens van dēfendere
   1. beschermen, verdedigen
   2. afhouden, weghouden
2. passief imperatief praesens enkelvoud van dēfendere
   1. word beschermd! word verdedigd!