commuteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  commuteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·mu·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse commuter (met het voorvoegsel com- met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
commuteren	commuteerde	gecommuteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

commuteren

1. verwisselen, van richting veranderen
2. (juridisch) een opgelegde straf omzetten in een vervangende straf

   • Ëen gevangenisstraf commuteren in een taakstraf. 

Verwante begrippen

• commutativiteit, commutatie, commutator, commutatief

Gangbaarheid

• Het woord commuteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.