cembalo
Uiterlijk
- cem·ba·lo
- Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘toetsinstrument’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1795 [1] [2][3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | cembalo | cembalo's |
verkleinwoord | - | - |
het cembalo o
- Het woord cembalo staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cembalo" herkend door:
26 % | van de Nederlanders; |
24 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "cembalo" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ cembalo op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be