brouilleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  brouilleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• brouil·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onenig maken’ voor het eerst aangetroffen in 1573
• afgeleid van het Franse brouiller (met het achtervoegsel -eren)
  

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
brouilleren	brouilleerde	gebrouilleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

brouilleren

1. in ruzie zijn, elkaar niet meer willen zien

   • Zij waren met elkaar gebrouilleerd. 

2. (van weer) nevelig zijn

Vertalingen

    1. in ruzie zijn, elkaar niet meer willen zien   

Duits: sich zerstreiten (de) Frans: brouiller (fr)

Gangbaarheid

• Het woord brouilleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brouilleren" herkend door:

86 %	van de Nederlanders;
77 %	van de Vlamingen.