brink

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Brink in Schalkwijk
Uitspraak
Woordafbreking
  • brink
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘erf, plein’ voor het eerst aangetroffen in 1152 [1][2][3]
enkelvoud meervoud
naamwoord brink brinken
verkleinwoord brinkje brinkjes

Zelfstandig naamwoord

de brink m

  1. (planologie) gemeenschappelijk grasland in het midden van een dorp
    ▸ De stallen lagen aan de brink om de dieren makkelijk naar het land te brengen. Aan de beekdalzijde was de brink over het algemeen niet bebouwd.[4]
    ▸ In sommige steden ligt de hoofdmarkt op de plaats van de brink van de pre-stedelijke nederzetting waaruit de stad is voortgekomen.[5]
Vertalingen
    1. gemeenschappelijk grasland in het midden van een dorp   

Engels: village green (en)

Gangbaarheid

91 % van de Nederlanders;
47 % van de Vlamingen.[6]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ "brink" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑ brink op website: Etymologiebank.nl
  3. ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. ↑ Bronlink geraadpleegd op 23 december 2019 Weblink bron “Welstandsnota 2013 - Gemeente Borger-Odoorn” (2013), Gemeente Borger-Odoorn
  5. ↑ Bronlink Weblink bron
    L.Noordegraaf
    “Spectrum/Sijthoff atlas van de Nederlandse marktsteden” (1985), Spectrum, p. 28
  6. ↑ Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be


Engels

Uitspraak
enkelvoud meervoud
brink brinks

Zelfstandig naamwoord

brink

  1. rand [1]
    «The brink of a precipice.»
    De rand van een afgrond.
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=brink&oldid=4903162"