bravoure

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bravoure    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bra·vou·re

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zelfverzekerdheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1780

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bravoure
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de bravoure v / m

1. (gespeelde) durf, dapperheid

   • Met meer bravoure dan kunde wist hij iedereen te overtuigen. 

   ▸ Zijn grote mond, iets te harde stem, irritante enthousiasme en overdreven positiviteit waren herkenbaar maar ook zijn ongepolijste bravoure, idealisme en romantische dromen om de wereld te verbeteren.

2. vertoon van zelfverzekerheid

Synoniemen

• overmoed, lef

Gangbaarheid

• Het woord bravoure staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bravoure" herkend door:

89 %	van de Nederlanders;
83 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Uitspraak

• Geluid:  bravoure    (hulp, bestand)
• IPA: /bʁa.vuʁ/

Woordherkomst en -opbouw

• leenwoord van Italiaans bravura, een afleiding van bravo (zie ook Frans brave "dapper")

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
bravoure	la bravoure	bravoures	les bravoures

Zelfstandig naamwoord

bravoure v

1. dapperheid; stoutmoedigheid; bravoure

Overerving en ontlening

• Nederlands: bravoure