blakeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  blakeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bla·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘zengen’ voor het eerst aangetroffen in 1415
• Een frequentatieve vorm van blaken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
blakeren	blakerde	geblakerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

blakeren

1. overgankelijk, (scheepvaart) het hout van een scheepswand blootstellen aan vuur om het te bevrijden van wormvraat

   • Als onderdeel van het onderhoud blakerden zij het schip. 

2. overgankelijk oppervlakkig verkolen door blootstelling aan vuur

   • De stammen van deze bomen zijn nog geblakerd door de bosbrand die hier twee jaar geleden woedde. 

Gangbaarheid

• Het woord blakeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blakeren" herkend door:

81 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.