begane grond
Uiterlijk
- Geluid: begane grond (hulp, bestand)
- IPA: /bəˈxanə xrɔnt/
- be·ga·ne grond
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | begane grond | begane gronden |
verkleinwoord |
de begane grond m
- (bouwkunde) een bouwlaag van een gebouw die ter hoogte van het maaiveld ligt
- Het vuur begon op de begane grond van het gebouw.
- ▸ In grote delen van het centrum van Berlijn hadden de huurpanden winkels op de begane grond, dat kon van alles zijn, van levensmiddelen en kleine naaiateliers tot antiquairs, groentemannen en meubelverkopers, groot en klein door elkaar heen zonder enig systeem, behalve in grote winkelstraten zoals de Leipziger Strasse.[1]
1. een bouwlaag van een gebouw die ter hoogte van het maaiveld ligt
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord begane grond staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“Tussen rood en zwart” (2014), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044625691