wuifgebaar

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • wuif·ge·baar
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord wuifgebaar wuifgebaren
verkleinwoord wuifgebaartje wuifgebaartjes

Zelfstandig naamwoord

het wuifgebaaro

  1. een beweging met de handen die lijkt op zwaaien
    • Met een half mislukt wuifgebaar nam hij afscheid van de pers - niet echt zijn vrienden. Vervolgens liep hij weg: sneeuwman op zolen. Hoog in de rug geknakt. Die achterkant van Jaap Stam, waaruit geluk als vervulling van een jongensdroom helemaal was weggetrokken, zal ik voor de rest van mijn dagen als in brons gegoten herinneren en bewaren.[1] 

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. NRC Hugo Camps 29 december 2007