vergunning

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·gun·ning
Woordherkomst en -opbouw
  • Naamwoord van handeling van vergunnen met het achtervoegsel -ing.
enkelvoud meervoud
naamwoord vergunning vergunningen
verkleinwoord vergunninkje vergunninkjes

Zelfstandig naamwoord

de vergunningv

  1. een officiële (noodzakelijke) toestemming om een bepaalde activiteit uit te voeren
    • Er werd zonder vergunning alcohol geschonken. 
     Er deden wilde verhalen over hem de ronde, zo zou hij de hele trail zonder geld doen, geen vergunning hebben en zo veel mogelijk eten van wat hij onderweg in de natuur tegen kwam.[1]
     Omdat de nood hoog is en er te weinig opvangplekken zijn, neemt Van der Burg de naar eigen zeggen uitzonderlijke stap om zelf over de vergunning te beslissen. Hij had vorige week al in het algemeen aangekondigd dat het kabinet van die mogelijkheid gebruik wil gaan maken.[2]
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers op Wikipedia
  2. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Blauwe ster” (2016), Uitgeverij Prometheus, ISBN 9789044628265
  3. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be