vergunninghouder

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·gun·ning·hou·der
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord vergunninghouder vergunninghouders
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de vergunninghouderm

  1. een rechtspersoon die iets mag dat in de vergunning omschreven is
    • Adoptie mag pas als opvang in het land van herkomst „op geen enkele passende wijze” mogelijk is, zo staat in het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind. Want „continuïteit van de opvoeding” is het best gewaarborgd in de „eigen omgeving”. Maar wie controleert of adoptie echt pas gebeurt als er geen andere optie meer is? De ‘vergunninghouders’, de organisaties die in Nederland adopties begeleiden, hebben daartoe het vermogen noch de plicht. De Centrale Autoriteit, die naleving van adoptieverdragen moet controleren, doet „geen inhoudelijke controle of waarnemingen”, aldus de RSJ. [1] 

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Thomas de Veen NRC 2 november 2016