poetinisme

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

1. Een massabijeenkomst in 2018 als onderdeel van het poetinisme.
Uitspraak
Woordafbreking
  • poe·ti·nis·me
Woordherkomst en -opbouw
  • eponiem afgeleid van de naam van de grondlegger, de 21e-eeuwse Russische president V.V. Poetin op Wikipedia (nl) met het achtervoegsel -isme
enkelvoud meervoud
naamwoord poetinisme -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

het poetinismeo

  1. (politiek) sociaal-economische en politieke praktijk in Rusland in het begin van de 21 eeuw, gekenmerkt door autoritaire en nationalistische opvattingen
     Het poetinisme is een verfijnde vorm van autocratie in het huidige Rusland. Dit politiek regime werd sinds 2000 gestaag opgebouwd met Poetin als uitstekende en alomtegenwoordige leider, die alle macht heeft en aan niemand verantwoording verschuldigd is.[1]
     De opvattingen van een kwart van de Russische bevolking die wel kritiek had op de regering werd genegeerd, zei Parfjonov. De tv-nieuwsbulletins waren geheel gaan lijken op die uit de Sovjet-Unie, toen er in plaats van adequate nieuwsverslagen ook alleen maar beelden werden uitgezonden van ontmoetingen van de leiders van het land met ministers, gouverneurs en buitenlandse staatshoofden. Ook toen was het land op weg naar een stralende toekomst (toen van het socialisme, nu van het poetinisme).[2]
     De herinvoering van het oude sovjetvolkslied door president Poetin was onlangs de eerste aanwijzing dat de Russen met hun rug naar de toekomst staan. Poetin had nog het fatsoen om de woorden te veranderen, maar hij behield wel de sovjetgeest – `het grote Rusland, voor altijd één'. (…) Mondialisering en iemands vage idee – nee, droom – van la dolce vita hadden de diepten van Rusland bereikt. Als het poetinisme dat betekent, gaat Rusland misschien toch wel vooruit.[3]
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Bronlink geraadpleegd op 28 maart 2022 Weblink bron Gearchiveerde versie
    Jef Abbeel
    “Poetinisme, Een Russisch fenomeen” (10 februari 2019) op historien.nl
  2. Bronlink geraadpleegd op 28 maart 2022 Weblink bron
    Michel Krielaars
    “Censuur” (26 november 2010) op nrc.nl op Wikipedia
  3. Bronlink geraadpleegd op 28 maart 2022 Weblink bron
    Nina Khrushcheva
    “Rusland gaat misschien toch wel vooruit” (26 maart 2001) op nrc.nl op Wikipedia