oplegger

Nederlands

trekker-opleggercombinatie

Uitspraak

• Geluid:  oplegger    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·leg·ger

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van opleggen met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oplegger	opleggers
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de oplegger m

1. (verkeer) een aanhangwagen, die geen eigen vooras heeft en waarvan dus een belangrijk deel van het gewicht op het trekkend voertuig (de trekker) rust

   • Nadat de trekker-opleggercombinatie de bestemming had bereikt kon de trekker direkt een nieuwe vracht ophalen terwijl de oplegger nog gelost moest worden. 
   • Elke trekker kan met elke oplegger rijden. 
   • De negen trucks werden dertig trucks en vijftig opleggers. Er kwamen huiftrailers bij, diepladers, semi-diepladers en sinds een tijd ook windmolenvervoer. Nu verzorgt Bolk (uit Almelo)transporten in Frankrijk, Schotland, Italië, Duitsland, met driehonderd man en 150 ‘trekkende’ en 450 ‘getrokken eenheden’.  

Synoniemen

• opligger

Gangbaarheid

• Het woord oplegger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oplegger" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.