fulmineren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fulmineren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ful·mi·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘heftig uitvaren’ voor het eerst aangetroffen in 1574
• Naamwoord van handeling van het Franse fulminer (met het achtervoegsel -eren) 'met een bliksem doden'

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
fulmineren	fulmineerde	gefulmineerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

fulmineren

1. razen, tekeergaan, tieren
2. feestelijk verlichten, illumineren
3. knallen, ploffen

Afgeleide begrippen

• fulminaat, fulminator

Vertalingen

    1.   

Frans: fulminer (fr)

Spaans: fulminar (es)

Gangbaarheid

• Het woord fulmineren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fulmineren" herkend door:

75 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.