dwangmiddel

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • dwang·mid·del
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord dwangmiddel dwangmiddelen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het dwangmiddelo

  1. middelen die gebruikt mogen worden in een strafzaak zonder dat de verdachte dat wil
     Het afluisteren van telefoons was niet zomaar een dwangmiddel.[1]

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus op Wikipedia, ISBN 9789044633535