fouilleren

fouilleren van collaborateurs (1945)

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fouilleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• fouil·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleren doorzoeken’ voor het eerst aangetroffen in 1898
• afgeleid van het Franse fouiller (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
fouilleren	fouilleerde	gefouilleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

fouilleren

1. overgankelijk iemand aftasten of er iets op het lijf gedragen wordt

   • Ze sloegen hem in de handboeien en fouilleerden hem. 

Afgeleide begrippen

• fouilleerkamer, fouillering

Vertalingen

    1. iemand aftasten of er iets op het lijf gedragen wordt   

Engels: frisk (en), search (en) Frans: fouiller (fr)

Spaans: cachear (es) , registrar (es)

Gangbaarheid

• Het woord fouilleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fouilleren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.