stuntelig

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stuntelig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stun·te·lig

Woordherkomst en -opbouw

• afleiding van stuntel met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	stuntelig	stunteliger	stunteligst
verbogen	stuntelige	stunteligere	stunteligste
partitief	stunteligs	stunteligers	-

Bijvoeglijk naamwoord

stuntelig

1. van een persoon dat hij heel onhandig is, vaak door verlegenheid

   • De stuntelige jongen versprak zich vele malen toen hij in het openbaar moest optreden. 
   • De stuntelige man brak veel kopjes tijdens het afwassen. 

Gangbaarheid

• Het woord stuntelig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stuntelig" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.