riechen

Duits

Uitspraak

• IPA: /ˈriːçən/

Woordafbreking

• rie·chen

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudhoogduitse riohhan.

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
riechen /ˈriːçən/	roch -	gerochen -
	volledig

Werkwoord

riechen

1. ruiken

   «Mit meinem Schnupfen rieche ich überhaupt nichts.»

   Met mijn verkoudheid ruik ik niets.

2. stinken