rectie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • rec·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord rectie recties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de rectiev

  1. (taalkunde) het verschijnsel dat een bepaald woord in de zin door middel van verbuiging bepaalde kenmerken uitdrukt van een ander woord in dezelfde zin, die door dit laatste woord als het ware aan het woord dat rectie vertoont worden opgelegd

Meer informatie

Gangbaarheid

Verwijzingen