polderen
- pol·de·ren
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| polderen |
polderde |
gepolderd |
| zwak -d | volledig | |
polderen
- (politiek) compromissen sluiten en samenwerken als kernpunt van politiek beleid.
- In Nederland is het polderen een normaal gebruik om besluiten te nemen.
- het aanleggen en beheren van polders.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord polderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.