kenen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kenen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ke·nen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kenen	keende	gekeend
zwak -d	volledig

Werkwoord

kenen

1. ontkiemen

   • Hij liet de zaadjes eerst kenen voor hij ze in de grond plantte. 

Gangbaarheid

• Het woord kenen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kenen" herkend door:

11 %	van de Nederlanders;
20 %	van de Vlamingen.