huiverig

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  huiverig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hui·ve·rig

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van huiveren met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	huiverig	huiveriger	huiverigst
verbogen	huiverige	huiverigere	huiverigste
partitief	huiverigs	huiverigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

huiverig

1. angstig, bang, aarzelend, voorzichtig

   • Hij was heel huiverig om al zijn geld in het bedrijf van zijn broer te stoppen. 

Afgeleide begrippen

• huiverigheid

Gangbaarheid

• Het woord huiverig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "huiverig" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.