gurren
Uiterlijk
- gur·ren
| Naar frequentie | 30596 |
|---|
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| gurren |
gurrte |
(hat) gegurrt |
| zwak | volledig | |
gurren
- onovergankelijk kirren, koeren, roekoeën
- «Die Tauben gurren auf der Terrasse.»
- De duiven koeren op het terras.
- «Die Tauben gurren auf der Terrasse.»