draguer
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| draguer |
draguais |
dragué |
| eerste groep | volledig | |
draguer
- uitbaggeren
- (spreektaal) sjansen met, versieren
- «J’me suis fait gicler de la boîte parce que j’avais dragué la petite amie du vigile.»
- Ik ben de tent uitgezet omdat ik sjanste met het vriendinnetje van de bewaker. [1]
- «J’me suis fait gicler de la boîte parce que j’avais dragué la petite amie du vigile.»