déglinguer

Uit WikiWoordenboek

Frans

Uitspraak

Werkwoord

déglinguer

  1. (spreektaal) kapot maken, mollen [1]
  2. (spreektaal) irriteren, nerveus maken
    «Une marche militaire, ça m’déglingue.»
    Ik word nerveus van zo'n militaire mars.

se déglinguer

  1. (spreektaal) kapot gaan
    «Après que sa copine l'avait quitté, il s'est déglingué peu à peu.»
    Nadat zijn vriendin hem had verlaten is hij er langzaam aan kapot gegaan. [1]

Verwijzingen

  1. ↑ 1,0 1,1
    Wouw, Berry van de
    , Woordenboek populair Frans - Nederlands. Woordenboek van het Frans dat u op school nooit leerde, 2e druk, Breda: Uitgeverij Arti-Choc, 2014; p. 78
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=déglinguer&oldid=3725918"