compungir
Uiterlijk
- com·pun·gir
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
compungir |
compungía |
compungido |
volledig |
compungir
- overgankelijk tot berouw brengen, tot inkeer brengen
- kwellen, wroegen
- [2] atormentar
- compungir in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española