complotteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  complotteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·plot·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse comploter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
complotteren	complotteerde	gecomplotteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

complotteren

1. inergatief samenspannen

   • Er was een aantal keren tegen hem gecomplotteerd, maar hij wist in het zadel te blijven. 

Afgeleide begrippen

• complottering, complotteur

Gangbaarheid

• Het woord complotteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.