vergoedingsrekking

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·goe·dings·rek·king
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord vergoedingsrekking vergoedingsrekkingen
verkleinwoord vergoedingsrekkinkje vergoedingsrekkinkjes

Zelfstandig naamwoord

de vergoedingsrekkingv

  1. (taalkunde) fonologisch proces waarbij een korte klinker verlengd wordt als gevolg van het verdwijnen van een direct eropvolgende medeklinker (meestal in de coda van dezelfde lettergreep)
    • Dat Proto-Germaans *munþaz in het Engels mouth is geworden, is het gevolg van vergoedingsrekking. 
    • De vorm "mūtha", met wegval van de nasaal en vergoedingsrekking van de vocaal, is een Noordzeegermaans verschijnsel. Zie voor het grondwoord het mannelijk substantief "munt". [1]
Synoniemen

Gangbaarheid

Meer informatie

Verwijzingen