pruttelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pruttelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• prut·te·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘geluidjes maken’ voor het eerst aangetroffen in 1649

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
pruttelen	pruttelde	geprutteld
zwak -d	volledig

Werkwoord

pruttelen

1. (kookkunst) onovergankelijk op een laag pitje koken

   ▸ Ontspannen lag hij op zijn matje met een pruttelend potje aardappelpuree op zijn gasbrander.

2. overgankelijk geluidjes maken met name binnensmonds mopperen of mompelen (morren)

   • De startmotor gierde boosaardig en toen sloeg de kleine tweetaktmotor aan en begon druk te pruttelen 

Hyponiemen

• bepruttelen, tegenpruttelen

Afgeleide begrippen

• gepruttel, pruttelaar, pruttelarij, pruttelig, prutteling

Vertalingen

    1.   

Engels: simmer (en)

Gangbaarheid

• Het woord pruttelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pruttelen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.