zalf die men in het oog brengt om oogziektes te behandelen
Toen ze niks meer kon zien en makkelijk gevangen kon worden, bracht ik haar naar de dierenarts, maar antibiotica noch oogzalf hielp. 's-Nachts zat ze binnen in een aan het strand gevonden Bretonse viskrat, overdag buiten in een kleine ren. Tot het dus echt niet meer ging. Maar wat is `echt niet meer'? Na het telefoongesprek spurtte ik naar de ren om nog eens goed te kijken en trof haar druk doende zich te wassen. Daarna begon ze aan een wortel. Meteen weer naar binnen om het inslapen af te zeggen. Misschien later, liet ik weten, en de veearts had er begrip voor.[2]