jongleren

1. ter vermaak meerdere voorwerpen beurtelings gooiend gelijktijdig in de lucht houden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  jongleren    (hulp, bestand)
• IPA: /jɔŋˈle.rə(n)/, of:  /jɔŋˈɣle.rə(n)/  bij meer oorspronkelijke uitspraak

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
jongleren
gejongleer

Woordafbreking

• jong·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van Frans jongler (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
jongleren	jongleerde	gejongleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

jongleren

1. inergatief ter vermaak meerdere voorwerpen beurtelings gooiend gelijktijdig in de lucht houden

   • Er werd gegoocheld en gejongleerd en de kinderen vermaakten zich uitstekend. 

Afgeleide begrippen

• gejongleer, jongleerder, jonglering, jongleur, jongleuse

Vertalingen

    1.   

Engels: juggle (en) Frans: jongler (fr)

Spaans: hacer juegos malabares (es)

Gangbaarheid

• Het woord jongleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "jongleren" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.