disconteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  disconteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·con·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vóór de vervaldag verzilveren van wissel’ voor het eerst aangetroffen in 1765

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
disconteren	disconteerde	gedisconteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

disconteren

1. overgankelijk (economie) tegen een zeker disconto te gelde maken van een wissel voor de vervaldatum

Hyponiemen

• verdisconteren

Afgeleide begrippen

• discontering

Verwante begrippen

• agio, disagio

Gangbaarheid

• Het woord disconteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "disconteren" herkend door:

68 %	van de Nederlanders;
66 %	van de Vlamingen.