walkhâr

Middelhoogduits

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstelling van  walken zn "walken"  en  hâr zn "haar" 

Zelfstandig naamwoord

walkhâr, o

1. (historisch) korte stukjes wol die bij het walken van stoffen en spullen overblijven en een mindere kwaliteit hebben

Verbuiging

• o, sterk

Opmerkingen

• Duits: Walkhaar, o