urbefolkningene

Uit WikiWoordenboek

Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • ur·be·folk·nin·ge·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel ur-, met het voorvoegsel be-, met het achtervoegsel -ning en met de woorduitgang -ene
Naar frequentie zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

urbefolkningene

  1. nominatief bepaald mannelijk en vrouwelijk meervoud van urbefolkning