urbefolkningen
Noors
Uitspraak
Woordafbreking
- ur·be·folk·nin·gen
Woordherkomst en -opbouw
- Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel ur-, met het voorvoegsel be-, met het achtervoegsel -ning en met de woorduitgang -en
| Naar frequentie | zeldzaam |
|---|
Zelfstandig naamwoord
urbefolkningen
- nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van urbefolkning
Schrijfwijzen
- urbefolkninga zn , v