studera
Uiterlijk
- stu·de·ra
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
supinum |
studera |
studerade |
studerat |
volledig |
studera
- studeren
- «Hon studerar historia.»
- Zij studeert geschiedenis.
- «Hon studerar historia.»
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
supinum |
studera |
studerade |
studerat |
volledig |
studera