ruig

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ruig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ruig

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘ruw’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1292

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	ruig	ruiger	ruigst
verbogen	ruige	ruigere	ruigste
partitief	ruigs	ruigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

ruig

1. bestaande uit onregelmatige, stijve en dichte beharing

   • Hij liet zijn handen glijden door de ruige vacht van zijn geliefde hond. 

   ▸ Soms ook gehuld in een schapevacht, een ruige muts op het hoofd en een ketting in de hand. Of verkleed als duivels... 'Zijn hier ook stoute kinderen? ??

2. geneigd tot onbesuisd en grof gedrag

   • De waard zette die dronken ruige klanten zonder pardon buiten de kroeg. 

Gangbaarheid

• Het woord ruig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruig" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.