resoluut

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  resoluut    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·so·luut

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘vastberaden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1601

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	resoluut	resoluter	resoluutst
verbogen	resolute	resolutere	resoluutste
partitief	resoluuts	resoluters	-

Bijvoeglijk naamwoord

resoluut

1. met veel daadkracht en zonder aarzeling

   • Zijn bewegingen zijn resoluut, zijn kin is hoog geheven. Wat Albert vooral ziet, is de heldere en directe blik van de luitenant. Een en al vastberadenheid. Opeens wordt hem alles duidelijk, alles.  
   • Hij keek nog een keer naar de stad en draaide zich vervolgens resoluut om.  

Gangbaarheid

• Het woord resoluut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "resoluut" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.